قالی بافی به عنوان یکی از اصیل ترین صنایع دستی ایرانی، یک تاریخچه‌ی فراگیر و بسیار قدیمی دارد. این هنر دوره‌های مختلفی از جمله دوره اسلامی، صفوی، قاجاری و پهلوی و ساسانی را پشت سر گذاشته است و هنوز هم در مناطق مختلف ایران ادامه دارد و به عنوان یک کسب‌وکار مورد توجه است.

قالی بافی در ایران به صورت سنتی با استفاده از نخ‌های پشمی و ابریشمی و با استفاده از دستگاه‌های سنتی بافندگی انجام می‌شود. بافت این قالی‌ها به صورت دستی انجام می‌شود و تکنیک‌های مختلفی مانند بافت کلاسیک، کیلیمی، گلیمی و … برای ساخت قالی‌های مختلف استفاده می‌شود.

در قالی بافی ایران، از طرح‌های متنوعی که از نمادها، حیوانات، گل‌ها، پرنده‌ها و غیره الهام گرفته شده است، استفاده می‌شود. هر منطقه در ایران، دارای سبک خاص و منحصر به فردی از قالی بافی است که به دلیل تفاوت در آب و هوا، فرهنگ، زبان و … ایجاد شده است. به عنوان مثال، در خراسان، قالی‌هایی با طرح‌های گل‌های خشک و بافت کلاسیک تولید می‌شود، در کرمان، قالی‌هایی با طرح‌های جغد، نقش‌های مذهبی و دست‌شکسته‌ها تولید می‌شود و در آذربایجان، قالی‌هایی با تصاویر قره‌باغ، ارغوان و ابریشم تولید می‌شود.

قالی بافی به عنوان یکی از مهم‌ترین صادرات ایران در زمینه‌ی هنر و صنعت، به دلیل زیبایی، کیفیت و ماندگار آن است.